آخرین مطالب
امکانات وب
فکر می کنم اسفند را از دست دادم. برای من ماه اسفند جز روزهای سپری شده زندگی ام نیست. بیشتر برایم جز آن قبیل روزهای اسک که در بایگانی روح ام ثبت شده اند. شادی بی امان مردم در شکل خرید و خانه تکانی و.. کاملا برایم قابل رویت است. اسفند برایم صرفا ترافیک خیابان و شلوغی بازار نیست. اسفند روح زندگی است در قامت دوازده ماه سال. آن روحی که در بهار تجسم می یابد رد پایش را باید کمی عقب تر پیدا کرد. سر بچرخانی و پشت سر بهار را ناگه کنی چیزی جز حضور آرام و با وقار اسفند را نمی بینی. هر سال با شروع اسفند لذت زندگی برایم دو چندان می شود. بیشتر بیرون می روم، خرید می کنم، پیاده روی می کنم و از همه مهمتر بیشتر با خودم از در آشتی هستم. تاما این بیشتر ها را از صدقه سری اسفند می دانم. اما امسال زندگی به گونه ای دیگر اسفند را برایم رقم زده است. احساس می کنم امسال برایم سال دقیقه نود شده است. تایید پروپوزال در ثانیه های آخر، آغاز همین نود دقیقه های است که اینروزها از سر می گذرانم. اسفند امسال برایم مثل سابق نیست. به جای آنکه در خیابان ها و شلوغی ها رها باشم. در مقاله و اینترنت و رساله گرفتار شده ام. انگار نه انگار چند روز دیگر با فوجی میهمان در خانه ای به غایت ریخت و پاش شده روبرو هستم. همه اینهار را کنار گذاشته ام. با درد آنکه اسفند امسال را از دست داده ام چه کنم؟