درس زندگی

 یک هفته بدنبال بلیط قطار تهران به شیراز بودم. به همه سپردم خودم هر روز به سایت مراجعه می کردم اما دریغ از یک بلیع. حتا بلیط اتوبوس هم تمام شده بود. تو این اوضاع و احوال شب با پروانه صحبت می کردم. از عشق می گفت و ایمانش به خداوند. لذت می برم هر موقع با پروانه در این مورد صحبت می کنم. صبح بلند شدم باز هم سرچ کردم اما نبود. در بین راه گفتم خدایا به من یک بلیط ساعت پنچ قطار برسان. به اداره که رسیدم دوبار سرچ کردم در عادی نبود اما در قسمت خواهران 4 بلیط خالی شده بود و دقیقا همان ساعت 5 بود باورم نمی شد. زود خرید بلیط برگشت هم صصرفا یکی مانده بود که آنهم خریدم. بنظرم همه اینها یک درس هستند برای من. برای منی که بدنبال این هستم کسی کارم را درستا کند. خداوند دارد به من می گوید خودم کارت را درست می کنم از کسی نخواه. باید بیشتر و بیشتر از خداوند بخواهم و از بندگان خدا کمتر و کمتر.

قرار است شیراز که رفتم در مورد انتقالی هم بروم و صحبت کنم انشالله خداوند هر آنچه که خیر است را جلوی راهم قرار دهد.