عابر پیاده

 یک هفته بدنبال بلیط قطار تهران به شیراز بودم. به همه سپردم خودم هر روز به سایت مراجعه می کردم اما دریغ از یک بلیع. حتا بلیط اتوبوس هم تمام شده بود. تو این اوضاع و احوال شب با پروانه صحبت می کردم. از عشق می گفت و ایمانش به خداوند. لذت می برم هر موقع با پروانه در این مورد صحبت می کنم. صبح بلند شدم باز هم سرچ کردم اما نبود. در بین راه گفتم خدایا به من یک بلیط ساعت پنچ قطار برسان. به اداره که رسیدم دوبار سرچ کردم در عادی نبود اما در قسمت خواهران 4 بلیط خالی شده بود و دقیقا همان ساعت 5 بود باورم نمی شد. زود خرید بلیط برگشت هم صصرفا یکی مانده بود که آنهم خریدم. بنظرم همه اینها یک درس هستند برای من. برای منی که بدنبال این هستم کسی کارم را درستا کند. خداوند دارد به من می گوید خودم کارت را درست می کنم از کسی نخواه. باید بیشتر و بیشتر از خداوند بخواهم و از بندگان خدا کمتر و کمتر.قرار است شیراز که رفتم در مورد انتقالی هم بروم و صحبت کنم انشالله خداوند هر آنچه که خیر است را جلوی راهم قرار دهد. نوشته شده توسط افرا در ساعت 11:3 | لینک  |  بخوانید, ...ادامه مطلب

سه شنبه دهم بهمن ۱۳۹۶مرگ در می زندمرگ در می زند.همه چیز از یک تماس بی پاسخ شروع شد. همان صبحی که  تازه به اداره رسیده بودم، موبایل از کیف درآوردم تا شارژ کنم، یک شماره نا آشنا روی صفحه موبایل ظاهر شد. به شماره ناشناس زنگ زدم. اسم و فامیلم را خواست و گفت از سونوگرافی زنگ زده امروز وقت ویزیت دارم، ایا می روم؟ مشتاقانه گفتم بله بله. دو ماه بود که نوبت یک سونوگراف معرف که نزدیک اداره بود را گرفته بود و حالا ساعت پنج بعد از ظهر وقت معاینه داشتم. ساعت چهار و چهل و پنج دقیقه مطب بودم، ساعت شش به اتاق ماموگرافی رفتم و با مشقت بسیار مامو انجام دادم. شنیده بودم درد دارد اما باور نمی کردم این حجم انبوه درد را. یک ساعت بعد نوبت سونو رسید. به اتاق دکتر که رفتم خانم دکتر با حوصله و خوش اخلاقی در حالی که برگه مشخاتم را می خواند گفت چل سالته؟ گفتم بله گفت فکر می کردم سی و چهار سال داشته باشی اصلا بهت نمییاد. خندیدم و روی تخت دراز کشیدم و خانم دکتر شروع به معاینه کرد. هنوز چند ثانیه ای نگذشته بود که خانم دکتر گزارش های از معاینه را به منشی اش می داد تا بنویسد. 12 میلی متر، 10 میلی متر، 7 میلی متر و.... ترس ورم داشت. تمام روز یاد صفا هم خانه قبلی ام بودم که با تشخیص غلط یک دکتر با سرطان سینه در اوج جوانی فوت کرد. تاب نیاوردم و از دکتر پرسیدم توده دارم.؟  گفت دو تا در این سینه و دو تا هم در, ...ادامه مطلب

فکر می کنم اسفند را از دست دادم. برای من ماه اسفند جز روزهای سپری شده زندگی ام نیست. بیشتر برایم جز آن قبیل روزهای اسک که در بایگانی روح ام ثبت شده اند. شادی بی امان مردم در شکل خرید و خانه تکانی و.. کاملا برایم قابل رویت است. اسفند  برایم صرفا ترافیک خیابان و شلوغی بازار نیست. اسفند روح زندگی است در قامت دوازده ماه سال. آن روحی که در بهار تجسم می یابد رد پایش را باید کمی عقب تر پیدا کرد. سر بچرخانی و پشت سر بهار را ناگه کنی چیزی جز حضور آرام و با وقار اسفند را نمی بینی. هر سال با شروع اسفند لذت زندگی برایم دو چندان می شود. بیشتر بیرون می روم، خرید می کنم، پیاده روی می کنم و از همه مهمتر بیشت,فضیلت,اسفند ...ادامه مطلب

روز پدر است با تمام مخلفاتش. تبریک روز پدر، تغیر عکس های پروفایل شخصی به عکس پدران شان، متن های از خاطرات دوران کودکی و پدری که قهرمان یکه تاز این خاطرات بود. یکی از ساندویچ گرفتن پدرش در دوران مدرسه گفته و آن دیگری از خاطرات کوتاه کردن موهای قرمزش توسط پدری مهندس. همه اینها به اضافه اب و تابهایش صحنه بلا منازع این روزهای فضای محازی شده است. همه را می خوانی کمی تصویر سازی می کنم و در نهایت گوشه چشمی می اندازم به خاطرات کودکی ام . هر چه به عقب تر بر می گردم و دقیق تر می شوم، می بینم پدر در خاطراتم نه تنها نقش اینچنینی نداشته بلکه غایب بزرگ خاطرات دور دست زندگی من است. هر چه تلاش می کنم تا ببین,پدر,جان,روزت,مبارک ...ادامه مطلب

  می خواهم آرام باشم.فارغ از هر کابوس شبانه ای. نرم نرمک لذت پاییز را در زیر پوست افتاب خورده ام حس کنم طعم شیرین رنگ ها در رقص بی امان لحظه ها. می خواهم آرام باشم.تنها و ارام و بی دغدغه حتا اگر با یک لیوان دمنوش شبانه باشد. می خواهم آرام باشم. حتا اگر  خیال بی امان پایان نامه نویسی در کنج ذهن ات خانه کرده باشد. می خواهم آرام باشم...,آرام بلندپز,آرامش,آرام,آرامش دوستدار,آرام جعفری,آرامش در حضور دیگران,آرامگاه رضا,آرامگاه فردوسی,آرامگاه خیام,آرامگاه کوروش ...ادامه مطلب